Rrethi KORÇE
Rrethi Korçe ben pjese ne qarkun Korçe dhe eshte
i perbere nga(1): BASHKIA/QYTETI Korçe; BASHKIA/QYTETI Maliq; Kolanec, Goce, Gjyras, Bicke, Fshat
maliq, Plovisht; KOMUNA Libonik: Libonik, Drithas, Vloçisht, Vashtemi, Poceste,
symiz, Kloce, Shkoze, Kembetheker, Beras, Zbop, Memel, Manastirec; KOMUNA Gore
Zvarisht: Zvarisht, Dolan, Lozhan, Lozhan i Ri, Senishte, Tresove, Strelce,
Shales, Selce, Velçan, Mesmal, Moçan, Mjaltas, Marjan, Desmire, Qencke, Babjen,
Dolanec; KOMUNA Moglice: Moglice, Gopesh, doberçan, Maliq-Opar, Gurkuq,
Bardhas, Zerec, Dushare, Totovec, Shpatmal, Lumaj, Peshtan, Protopape, Osoje,
Gurshqipe, Kucake, Nikollare; KOMUNA Vreshtas: Vreshtas, Sheqeras, Bregas,
Podgorie; KOMUNA Pirg: Pirg, Gurishte, Zvirine, Leminot, Qershize, Kakaç,
Shqitas, Veliterne, Sovjan, Novosele, Bubuq; KOMUNA Pojan: Pojan, Zvezde,
Shengjergj, Kreshpanj, Plase, Zmblak, Burimas, Pendavinj, Terove, Rov, Orman,
Rembec; KOMUNA Qender Bulgarec: Bulgarec, Lumalas, Biranj, Melcan, Porodine,
Dishnice, Shamoll, Belorta, Kuç i Zi, Barç, Çifligj, ,Malavec, Neviçisht;
KOMUNA Voskop: Voskop, Dersnik, Polen, Vinçan, Goskove lart, Goskove poshte,
Damjanec; KOMUNA Lekas: Lekas, Marian, Gjonbabas, Gurmujas, Shkozan, xerje,
Tubas, Gjergjevice, Lavdar, Brozdoverc, Mazrek, Popovine; KOMUNA Vithkuq:
Vithkuq, Leshnje, Gjanc, Lubonje, Rehove, Roshanj, Trebicke, Grabocke, Treske,
Stratoberdh, Panarit, Shtylle, Cemerice; KOMUNA Voskopoje: Voskopoje, Shipske,
Gjonomadh, Krushove, Lavdar; KOMUNA Mollaj: Mollaj, Floq, Pulahe, Uje Bardhe,
Kamenice; KOMUNA Drenove: Drenove, Mborje, Boboshtice, Morave, Qatrom, Ravonik,
Turan, Dardhe; KOMUNA Liqenas: Liqenas, Diellas, Lajthize, Zaroshke, Cerje,
Gorice e Vogel, Gorice e Madhe, Kallamas, Gollomboc.
· Kalaja e Mborjes në fshatin Mborje e ndërtuar
mbi një kodër të lartë në afërsi të qytetit.
· Kalaja e Klocës në
fshatin Klocë.
· Kalaja e Koçaçit në
fshatin Koçaç.
· Kalaja e Symizës në
fshatin Symizë. Gjatë gërmimeve arkeologjike në Gradishtën e Symizës, në kërkim
të murit rrethues, gjatë konturit natyror të kodrës, doli kudo një linjë gurësh
mesatarë e të vegjël të hedhur pa rregull dhe që nuk krijonin ndonjë faqe
anësore. Ledhi nuk e kalonte gjerësinë 1,50 m dhe lidhej me shtresën më të
hershme të vendbanimit, që datohet në periudhën e vonë të bronzit (1500-1200
p.e.s.). (4)
· Kalaja në fshatin
Bellovodë. Pjesa më e mbrojtur e platformës së kodrës së rrethuar nga muret
ndahej nga një mur tërthor, i cili krijonte njëfarë akropoli, që shërbente si
vend strehim i fundit dhe njëkohësisht si vendbanim i aristokracisë fisnore. Në
kalanë e Bellovodës, muri mbrojtës rrethon konturin natyror të platformës së
një kodre shkëmbore, pjesa më e lartë e së cilës ndahet nga një mur tërthor, që
kufizon një sipërfaqe të vogël. Ai ka një gjerësi prej 3,20-3,40 m dhe ruhet në
lartësi prej 1 m. (4)
· Kalaja në fshatin Podgori, e thirrur nga
vendasit «Qyteti në Podgorie», ndodhet mbi vargun e kodrave që shënojnë skajin
më verior të fushës së Korçës. Maja e kodrës përfundon me një platformë
të përzgjatur, konturet e së cilës i rrethonte një mur me gurë të papunuar me
gjerësi 2 m. Gjurmët e një hyrjeje me gjerësi 1,50 m janë konstatuar në anën
jugore. Pjesa e ndarë, «Akropoli», ndodhet në skajin më të mbrojtur nga natyra
të platformës, ku një pjesë shkëmbore e aksidentuar nuk ka pasur nevojë për
mure mbrojtëse. (4)
· Kalaja në fshatin Dishnicë. Rruga natyrore, që
kalonte gjatë luginës së Devollit, kontrollohej nga kalaja e Menkulasit, në
skajin juglindor të saj, nga Zvezda në grykën e Cangonjit, që lidh dy pellgjet
e lartpërmendura, nga kulla e Dishnicës në afërsi të Korçës dhe më në fund nga
Symiza dhe kalaja e Gopeshit. (4)
· Kalaja në fshatin Kuç i Zi.
· Kalaja e Gobeshit në
fshatin Moglicë.
· Kalaja e Gradishtës në
fshatin Zerec.
· Vendbanimi prehistorik
gjatë rrugës automobilistike në fshatin Vashtëmi.
· Vendbanimi prehistorik
në qytetin e Maliqit u bë i njohur nga gërmimet arkeologjike në Maliq të
Korçës, ku midis të tjerave u zbulua një vendbanim palafit. Banesat në këtë
vendbanim kanë qenë ndërtuar mbi një platformë druri, që mbështetej mbi shtylla
të futura pjesërisht në tokë. Krejt vendbanimi ishte rrethuar nga një ledh i
ndërtuar me dy radhë trarësh të çarë në mes e të ngulur në tokë që vendoseshin
ngjitur, bri njëri-tjetrit, ndërsa hapësira e krijuar midis këtyre radhëve
ishte mbushur me dhe të ngjeshur. Në këtë mënyrë ledhi arrinte një gjerësi prej
0,70-0,80 m. dhe rrethonte një sipërfaqe në formë eliptike, siç është gjykuar
nga zbulimi i dy skajeve të rrumbullakosura të tij. Ky vendbanim i fortifikuar
është datuar prej lëndës arkeologjike të gjetur në të, në periudhën e eneolitit
rreth viteve 2600 p.e.r. (4)
· Vendbanimi prehistorik në fshatin Barç.
· Mozaiku në fshatin Polenë.
· Kulla në fshatin Turan është ndërtuar në një
terren të sheshtë në skajin lindor të fshatit. Ajo ka një lartësi prej 15 m dhe
planimetri katërkëndëshe që i afrohet shumë katrorit (4,60x4,46 m nga ana e
brendshme). Kulla ka një hyrje të vetme të vendosur në anë të fasadës
perëndimore, e cila mbulohet me dy harqe guri dhe komunikon me katin e parë.
Për të arritur pragun duheshin ngjitur disa këmbë shkallë të drunjta, të cilat
nuk ruhen më. Kulla ndahet në katër kate, ku secili kat formohet nga një kthinë
e vetme, me përjashtim të katit të parë, i cili ndahet në dy kthina, që
mbulohen me qemer cilindrik guri. Katet e tjera ndaheshin nga njëri-tjetri me
dysheme druri, ndërsa mbulesa është realizuar me një kupolë sferike të
mbështetur mbi katër trompa dhe mbi të është vendosur një çati me katër kullime
e mbuluar me rrasa guri. Muret e katit të parë kanë një trashësi prej 1,15 m,
ndërsa në katet e tjera, me përjashtim të katit të katërt, ato ngushtohen 10-15
cm për çdo kat, për të mbështetur trarët e dyshemesë. Ngjitja për në katin e
dytë realizohej me anë shkallësh të gurta, ndërsa katet e tjera komunikonin me
shkallë druri. Ky dallim, si dhe mbulimi me qemere i katit të parë, është bërë
për ta siguruar këtë nga rreziku i zjarrit, pasi aty grumbulloheshin
përkokohësisht prodhimet bujqësore. Kati i dytë ishte vendi kryesor i luftimit,
i errët, pak më i ulët se katet e tjera dhe pa asnjëfarë komoditeti; ai është
pajisur më së miri me frëngji për armë zjarri. Në katin e tretë ndodhet
ambienti kryesor i banimit. Ai përbëhet nga një kthinë që ndriçohet nga tri
frëngji. Në një qoshe të kthinës ndodhet një ambient sanitar, dyshemeja e të
cilit mbështetet mbi një konsol, që formohet nga disa radhë gurësh, që dalin me
shkallëzime nga faqja e brendshme e murit të kullës. Konsoli fillon në katin e
dytë të kullës dhe përfundon në nivelin e dyshemesë së katit të tretë.
Megjithëse kati i tretë ishte vendi kryesor i banimit, në të nuk dallohet asnjë
gjurmë oxhaku apo e ndonjë vendi tjetër për ndezjen e zjarrit. Kati i katërt i
mbuluar me kupolë është pak më i lartë se katet e tjera. Në të hapeshin dy
dritare të mëdha, të mbuluara me hark me majë, të cilat nuk kishin kanata,
megjithatë kjo kthinë është pajisur me oxhak, pasi ai përdorej për të gatuar
gjatë stinës së verës. (4)
· Kulla në fshatin Malavec, ndodhet e veçuar në
lindje të fshatit. Ajo ndahet në katër kate, por të gjitha katet janë me
dysheme druri. Frëngjitë ndodhen vetëm në murin jugor të kullës nga është edhe
porta, ndërsa muret e tjera nuk kanë as dritare dhe as frëngji. Frëngjitë janë
shpërndarë në këtë mënyrë: kati i parë nuk ka frëngji, i dyti dhe i treti kanë
nga një, ndërsa i katërti ka dy frëngji të vendosura në pjesën e sipërme, të
cilat shërbenin vetëm për ndriçim. Kulla mbulohet me një kupolë sferike, e cila
nuk mbështetet mbi trompa, por mbi disa trekëndësha të formuar nga trarë të
vendosur horizontalisht në të katër qoshet e mureve. Siç duket, kulla e
Malavecit shërbente më tepër si një hambar i grumbullimit të produkteve
bujqësore dhe për ruajtjen e tyre, se sa për të qëndruar atje, qoftë dhe për
një periudhë të shkurtër kohe. Ky ndryshim me kullën e Turanit është i lidhur
edhe me largësinë e kullave nga banesa e fortifikuar e çifligarit. Po t´i
besojmë traditës se këto kulla u përkisnin bejlerëve të Plasës, problemi del më
i qartë. (4)
· Kulla në fshatin Shulin.
· Kulla në fshatin Goricë.
· Kulla në fshatin Gollomboç.
· Kulla në fshatin Dishnicë ruhet deri në katin e
dytë dhe është përshtatur në banesë. Nga gjurmët që ruan, ajo duket se ka
ngjashmëri më të madhe me kullën e Malavecit se sa me të Turanit. (4)
· Ura në fshatin Gopesh.
· Ura në fshatin Voskopojë.
· Ura në fshatin Moglicë.
· Ura e Zotos në fshatin
Vithkuq.
· Ura e Gurit të Shipckës në fshatin Shipckë.
· Manastiri i Shën Pjetrit dhe Kisha e Shën
Kozmait (Qimitiri) në fshatin Vithkuq.
· Manastiri i Shën Prodhromit në fshatin
Voskopojë.
· Kisha e Manastirit të Shën Marisë në fshatin
Lubonjë.
· Kisha e Shën Thanasit në fshatin Voskopojë ka piktura te shek 18 te bera nga Kostandini i
Beratit.
· Kisha e Shën Mëhillit në fshatin Voskopojë.
· Kisha e Shën Kollit në fshatin Voskopojë nje
mbishkrim ne mure tregon se kisha eshte ndertuar ne Qershor 1721 dhe Shtator
1722. U dekorua nga piktori i famshem David Selenica ne 1726 me dy ndihmesa nga
familja e tij, Kostandin dhe Kristo.
· Kisha e Shën Marisë në
fshatin Voskopojë.
· Kisha e Shën Jovanit në
fshatin Bobshticë mendohet te jet ndertuar
ne shek e 13. Afresko ne muret e nartheksit tregojne skena nga jeta e
"Shen Gjonit". Ne pas jan pikturat e Virgjereshes dhe Baballaret e
Kishes. Afer kishes eshte ikona e famshme e "Shen Gjon Pagezuesi".
Punime te ndryshme i jan bere kishes por nuk ka evidenca se kur, mondohet se
jan kryer disa punime ne gjysmen e dyte te shek 15, dhe disa piktura mendohet
jen bere ne shek e 17.
· Kisha e shën Mitrit në
fshatin Bobshticë u ndertua dhe u pikturua ne shek e 17.
· Kisha e Ristozit në fshatin
Mborje ka portretin e Jezuit duke hyr ne
Jeruzalem. Mbishkrimet tregojn se kisha ka qen egzistente ne 1389 dhe shum
gjera tregojne se eshte ndertuar ne 1300. Freskot ne murin perendimor jane nga
shek i 17.
· Kisha e Shën Gjergjit në
fshatin Shipckë.
· Kisha e Shën triadhës në
fshatin Larvdar të Oparit.
· Kisha e Shën Mitrit në
fshatin Bezmisht.
· Kisha e Shën Marisë në fshatin Vithkuq.
· Kisha e Shën Mëhillit në fshatin Vithkuq.
· Shpella e Shën Marisë në
fshatin Bezmisht.
· Shpella e Shën Marisë në
shpellën e Maligradit nje kishe e shek 14. Në
këtë ishull janë gjetur edhe objekte si tjegulla, kollona e kapitele që i
përkasin sipas arkeologëve një kishe paleokristiane që mendohet të ketë qënë në
pjesën e sipërme të liqenit.
· Kisha e Shën Dëlliut në
fshatin Voskopojë. (4)
· Xhamia e Iliaz Mirahorit
në qytetin e korçës.
· Hani “Elbasani” në
qytetin e Korçës.
· Hani “Manastiri” në
qytetin e Korçës.
· Pazari i Vjetër i qytetit të Korçës.
· Shtëpia e
Elpiniqi Niçes Lagja Nr. 2 “Sotir Peci” Nr. 25 në qytetitn e Korçës.
· Shtëpia pasuri shteti (ish Vaskë Xengos) Lagja
2 Rr. “Pandeli
Çale” Nr. 13 në qytetin e Korçës.
· Shtëpia e Polikseni Theoharit (Trëndafilit)
Lagja Nr. 1 Rr. Pandeli Çale” Nr.13 në qytetin e Korçës.
· Shtëpia pasuri shteti (ish e Xhafer Ypit) Lagja
Nr. 2 Rruga “Teodor Elbasani” Nr. 8 në qytetin e Korçës.
· Shtëpia e Aleksandra Avramit, Lagja Nr. 2 Rr. “Sotir
Peci” Nr. 15 në qytetin e Korçës.
· Shtëpia e vjetër e Sokrat Mias, Lagja Nr. 2 Rr. “Kiço
Samara” Nr. 7 në qytetin e Korçës.
· Shtëpia pasuri shteti Rr. Evanthi Dvorani Nr. 1 në
qytetin e Korçës.
· Shtëpia e Ilo Vangjel Budos Rr. “Fan Noli” Nr. 11 në
qytetin e Korçës.
· Shtëpia e Anastasi Dhimitrit Rr. “Stefan Luarasi” Nr.
24 në qytetin e Korçës.
· Shtëpia e Lipi e Vaskë Kotes Rr. “Mihal Grameno” Nr.
13 në qytetin e Korçës.
· Shtëpia e vllazërisë Frashëri Rr. “Niko Dodona” Nr. 13
në qytetin e Korçës.
· Shtëpia e
Margarita Grameno Rr. “Llazi Jorgaqi” Nr. 11 në qytetin e Korçës.
· Shtëpia e Ngjelina Anastasit Rr. “Spiro Velko” Nr. 9
në qytetin e Korçës.
· Shtëpia e Andromaqi Melko (Gusho) Rr. “Jovan
Kosturi” Nr. 10 në qytetin e Korçës.
· Shtëpia e Filip Çekanit Rr. “Koço Çamçe” Nr. 21 në
qytetin e Korçës.
· Shtëpia pasuri shteti Rr. “Koço Çamçe” Nr. 7 në
qytetin e Korçës.
· Shtëpia e Afroviti Dushanit Rr. “Veteranëve” Nr. 6 në
qytetin e Korçës.
· Shtëpia e Ollga Mingës, Sotir Anastasit Rr. “Pandeli
Çale” Nr. 12 në qytetin e Korçës.
· Shtëpia e Marika Stratobërdës (Pajtim Halimi)
Rr. “Gavril Vepo” Nr. 10 në qytetin e Korçës.
· Shtëpia e Ollga Xhamballos Rr. “Shpresa Palla” Nr. 12
në qytetin e Korçës.
· Shtëpia e Sotir Mihalit (Koçi Demirit) Rr.
“Jeronim de Rada” Nr. 5 në qytetin e Korçës.
· Shtëpia e Ilo Kuneshkës në fshatin Boboshticë.
· Shtëpia e Ramadan Kantës në fshatin Xerje.
· Shtëpia e Murat Joçës dhe Safet Llapanjit në fshatin
Xerje.
· Shtëpia e
Syrja Haxhillarit në fshatin Gjonbabas.
· Shtëpia e
Qamil Beqirajt në fshatin Gopesht.
· Shtëpia e
Dalan dhe Rushan bashllarit (ish Mekë Zvarishtit) në fshatin Zvarisht.
· Shtëpia e
Ramadan Kapllan Qoses në fshatin Qeskë.
· Shtëpia e Beqir Ibrahimit e Neim Pelo në fshatin
Strelçë.
· Shtëpia e Idajet e Fuat Mirashit në fshatin Strelçë.
· Shtëpia e Halim e Ismail Xhaferit në fshatin Popçisht.
· Shtëpia e Fani Kota (Pjastras) Rr. “Mihal
Grameno” Nr. 17 në qytetin e Korçës.
· Kulla e Veli Agollit në
fshatin Desmirë.
· Katedralja e Shën Marisë
(Muzeu Antik Mesjetar).
· Misafirhaja e Vangjush
Mihos (studio) Rr. Shpresa
Palla” Nr. 12 qyteti i Korçës.
· Shtëpia ku u ngrit Flamuri i Republikës së Korçës (Muzeu
Historik).
· Mësonjtorja e parë shqipe në qytetin e Korçës (Muzeu
i Arsimit Kombëtar). Monument Kulture 150-vjeçare ku është hapur Shkolla e
Parë në gjuhën shqipe, ose siç thirrej atëhere, "Mësonjëtorja e Parë
Shqipe". Kjo shkollë u hap më 7 Mars 1887, me leje nga Perandoria
Osmane. Ndërtesa ishte shtëpia ku
banonte patrioti korçar Diamanti Terpo i cili e dhuroi këtë banesë për shkollën shqipe. Në këtë muze
pasqyrohet historia e shkrimit shqip, e morisë së alfabeteve deri në alfabetin
që kemi sot, vendosur në Kongresin e Manastirit, më 1908. Në këtë Muze pasqyrohet historia e librit
shqip prej abetares së parë të gjuhës shqipe (evetari, 1744), hartuar nga Naum
Panajot Bredhi (Veqilharxhi).
· Shtëpia ku u krijua qarkor i partisë në qytetin
e Korçës.
· Shtëpia e Themistokli
Gërmenjit në qytetin e Korçës.
· Shtëpia e Mihal Gramenos
në qytetin e Korçës.
· Shkolla e vjetër në
fshatin Panarit ku më 1944 u përgatitën kuadrot e para të PPK.
· Shkolla në fshatin
Kucakë ku ka qendruar Shtabi i Përgjithshëm dhe E. Hoxha.
· Shtëpia ku ka ndenjur shtabi i përgjithshëm në fshatin
Vithkuq.
· Shkolla e parë e vajzave
në qytetin e Korçës.
· Shtëpia e Manushe Sherit (Sotir Pendavinjit) ku
ka banuar Ali Kelmendi.
· Monumenti i luftëtarit
kombëtar në qytetin e Korçës.
· Monumenti i Themistokli Gërmenjit.
Gjithashtu gjenden edhe shumë monumente natyre(3),
shume të bukura për t’u vizituar, që janë:
· Guri i Prere
· Guri i Capit
· Piramidat e Tokes se
Zhombrit
· Bokerimat e Moglices
· Ishulli i Maligradit
· Varreze fosilesh te
kretes se poshteme (Lavdar)
· Mosperputhje kendore e Polenes se Vjeter
· Burimi uji dhe gazi te djegshem ne thyerjen tektonike te Polenes
· Liqenet e Lenies
· Lisat e Shenthanasit
· Rrobulli i Kuq
· Zgavra e Zaverit
(Prespe)
· Dushqet e Manastirit
(Djellas, Prespe). Gjenden në afërsi të fshatit Djellas të komunës së Prespës
të rrethit të Korçës, pranë objektit të kultit fetar të krishterë. Kanë trung
me diametër rreth 80 cm, lartësi mesatare 10 m, moshë 550 – vjeçare. Ato
përfaqësojnë një mbetje të pyllit të dendur të dikurshëm, zhdukur nga prerjet
dhe mbikullotja. Në këtë aspekt kanë vlera shkencore (biologjike) didaktike dhe
fetare. Vizitohet sipas rrugës automobilistike Korçë – Diellas. (6)
· Venjat e Dishnices
· Pisha e Shendellise
· Rrepet e qytetit
(Shenmeria)
· Shparthi i
Osojes-Bakullit
· Pisha e Voskopojes
· Pisha e Makrezes
· Bredhi i Burimit te
Çardakut (Guri i Capit)
· Ahishtja e Protopapes
Opar
· Bliri i Shen Pjetrit
(Vithkuq)
· Plepi i Gjyrasit
· Pylli i perzjere i
Maliqit. I quajtur ndryshe edhe Pylli i Fazaneve ose Krastafillak gjendet në
fshatin Drithas të komunës së Libonikut të rrethit të Korçës, në afërsi të
qytetit të Maliqit, 813.5 m mbi nivelin e detit. Ka sipërfaqe 45 ha. Pyll i
përzier gjysëm natyror, i përbërë prej plepi, shelgut, blirit, pishës dhe
bredhit. Është një mbetje e pyllit të dikurshëm që mbulonte pjesën veriore të
moçalizuar dhe kënetëzuar të fushëgropës së Korçës. Lartësia maksimale e
drurëve arrin në 22.7 m, diametri maksimal 80 cm. Ka vlera shkencore,
edukative, biologjike, estetike, didaktike dhe turistike. Për të vajtur tek
monumenti duhet të ndjekësh rrugën nga Liboniku në Drithas dhe që këtej tek
pylli i Maliqit. (6)
· Ahishtet e Bofnjes
· Venjat e Kallamisit
· Rrobulli i Lenies
Në këtë rreth, duke u
mbështetur në kriteret e Qendrës Botërore të Ruajtjes së Natyrës (IUCN), janë
shpallur edhe këto zona të mbrojtura si parqe kombëtare.
·
Bredhi
i Drenovës me sip. 1,380.0 ha, zone e mbrojtur e kategorise se II me VKM nr.
96, datë 21.11.1966
·
Prespa
me sip. 27,750.0 ha, zone e mbrojtur e kategorise se II me VKM nr. 80, datë
18.02.1999, duke perbere ne kete menyre edhe Parkun Kombetar me te madh te
Shqiperise. Ndodhet në kryqëzimin e kufijve të Shqipërisë, Greqisë dhe
Maqedonisë. Përbëhet nga liqeni i Prespës së Madhe dhe Prespës së Vogël si dhe
pellgu ujëmbledhës i tyre. Kjo zonë është mjaft e pasur me vlera kulturore.
Këtu mund të përmendim kishat eremitë të Bizantit, Shpellën e Trenit në liqenin
e Prespës së Vogël, kalaja e Trojanit, kisha e Shën Mërisë ndërtuar në ishullin
e Maligradit në shek e 14-të. Liqeni i Prespës së Madhe dhe Prespës së Vogël
janë përfshirë në Parkun Ballkanik të Prespës, me një marrëveshje të
kryeministrave të të dy vendeve.
·
Krastafillak
me sip.250.0 ha, zone e mbrojtur e kategorise se IV me Urdhër MB, 1970
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.